epic fail

Εκεί που έψαχνα κάτι στο νετ με το Linux PC της δουλειάς ο Chromium με έστειλε στην παρακάτω σελίδα

ντεν έκει windoze XP καρντιά μου

Ιδέα

Δεν θα ήταν πιο δίκαιο και ωραίο άν για κΑθε δημόσιο έργο που θα ήθελε να δημοπρατήσει μια κυβέρνηση να υπάρχουν υποχρεωτικά τουλάχιστον δύο ανάδοχοι?

Να ενισχυθεί και το πνεύμα της της συνεργασίας και της συνεννόησης βρ' αδερφέ

New TV show on my list

H καινούρια σειρά που θα προστεθεί σε αυτές που παρακολουθώ είναι το Sons of Anarchy. Είδα εχθές τον πιλότο και το δεύτερο επεισόδιο και με κράτησε. Δεν είναι η ΤΟΠ σειρά αλλά νομίζω αξίζει να τις αφιερώσω μια ώρα την εβδομάδα. Ισως και λίγο παραπάνω μιας και βρήκα την πρώτη σαιζον σε DVD. Η δεύτερη σαιζόν έχει ξεκινήσει και νομίζω είναι στο 2ο ή στο 3ο επεισόδιο.

Καταναλωτικός κομμουνισμός?

Στο τελευταίο μου ταξίδι στην Αμερική - εγώ και ο Γκιούλιβερ - είχα την ευκαιρία όπως και τις προηγούμενες άλλωστε φορές να επισκεφτώ αρκετά εμπορικά καταστήματα. Τα καταστήματα που επισκέφτηκα βρίσκονταν κυρίως σε mall - αρκετά μεγαλύτερα από τα δικά μας - και αυτά που κυρίως είχαν τις καλύτερες τιμές ήταν τα λεγόμενα department stores, κάτι σαν τον δικό μας Λαμπρόπουλο ή το Άττικα.

Το αρχικό σοκ για τον Έλληνα κυρίως επισκέπτη είναι τεράστιο, ακόμα δε πιο τεράστιο αν αναλογιστεί κανείς τις διαφορές στους μισθούς. Ralph Loren μπλουζάκια από $20, Timberland παπούτσια από $70 ίσως και φτηνότερα, πουκάμισα καλής ποιότητας από $20, επώνυμα jeans από $30 κλπ κλπ. Σκεφτόμουν, ότι αν ποτέ μετακόμιζα στην Αμερική. τον πρώτο χρόνο θα αγόραζα μόνο ρούχα και παπούτσια. Η ποιότητα δε ακόμα και των "φτηνών" και "κινέζικων" είναι καλύτερη από τις βλακείες που μας πουλάνε εδώ με 80 και 100 ευρώ. Από το πρώτο σοκ των τιμών, περνάει κανείς στον επόμενο σοκ, αυτό της εξυπηρέτησης. Πωλητές που σου χαμογελάνε, πωλητές που σκίζονται να σε εξυπηρετήσουν, πωλητές που σε στέλνουν στο σωστό κατάστημα όταν δεν έχουν αυτό που ψάχνεις και ας είναι ανταγωνιστικό. Να σημειώσω εδώ οτι στην Αμέρικα τα μαγαζιά είναι ανοιχτά Δευτέρα - Σάββατο μέχρι τις 9 και Κυριακή μέχρι τις 6. Δεν θα συζητήσω βέβαια για σπίτια, αυτοκίνητα και λοιπά γιατί θ' αρχίσω να κλαίω. Τέσπα, σε αυτό το ταξίδι μου λοιπόν που είναι το 3ό στην Αμερική προσπάθησα να ξεπεράσω το σοκ και να δω τα πράγματα με πιο κριτικό μάτι.
Διαπίστωσα - από όσα βέβαια μπόρεσα να δω - ότι στην Αμερική υπάρχει ένα είδος καταναλωτικού κομμουνισμού. Ψάχνοντας να βρώ παπούτσια ας πούμε διαπιστωσα οτι υπάρχουν 3 ή 4 μάρκες και όλες βγάζουν παρεμφερή παπούτσια. Τα πραγματικά διαφορετικά δε σχέδια παπουτσιών άντε να ήταν 10. Το ίδιο συνέβαινε και με τα ρούχα. Δεν μιλάω για αθλητικά. Ένα άλλο περίεργο ήταν τα αυτοκίνητα. Τουλάχιστον τα μεσαία αυτοκίνητα. Η ποιότητα του εσωτερικού ήταν χειρότερη και από Hyundai Accent 10ετίας. Ίσως για να έχουν τις τιμές χαμηλά? Γενικεύοντας λοιπόν ψιλοαυθαίρετα κατασκεύασα τον όρο καταναλωτικός κομμουνισμός. Σε αντίθεση με τον κομμουνισμό ο οποίος επιβάλει τα αγαθά να είναι κοινά ο καταναλωτικός κομμουνισμός είναι μια κατάσταση στην οποία τελικά περιέρχεται ο κόσμος εξαιτίας του είδους της ζήτησης. Πολλοί φοράνε σαγιονάρες, πολλοί φοράνε συγκεκριμένου τύπου σαγιονάρες, όλες οι εταιρίες κατασκευάζουν παρεμφερή μοντέλα για να ικανοποιήσουν τη ζήτηση και να ρίξουν τις τιμές. Αποτέλεσμα, δεν υπάρχουν άλλου είδους σαγιονάρες. Αν σκεφτεί κανείς πιο πονηρά μπορεί να καταλήξει και στο συμπέρασμα οτι αυτό προκύπτει απο 'καρτέλ' εταιριών αγαθών, οι οποίες συνωμοτικά κατευθύνουν την αγορά. Βέβαια το "καλό" της υπόθεσης είναι οτι αν διαθέτεις τα χρήματα και τη γνώση μπορείς να ξεφύγεις από το μέτρο και να επιλέξεις αυτά που σου αρέσουν. Αν πάλι δεν τα διαθέτεις τι κάνεις? Bowling for Columbine?
Είναι περίεργη και συναρπαστική αυτή η χώρα.

Photosharing and security

I really like Picasa to edit and manage my photos. Since I also use blogger I thought that it would be a good idea to upload my vacation photos to picasaweb in order to share them with certain people.

The sharing options Picasa offers are 3.
1. Public
2. Unlisted
3. Sign in required

The first is self explanatory. The 2nd option constructs a relatively long and unique URL which you can share with you friends. They do not have to have a google account to view photos just the URL. The problem with this is that a friend can share the URL with a friend of its own and so on. This happened to someone as I read and at some point she saw a 'Nice' comment under her naked baby daughter by a 'John' person. As you can understand this is quite disturbing and the 3rd option does not actually solve it since the only difference is that you have to have a google account in order to view the photos. Yes, you are trackable, but is this the real you?

Another problem that came to my mind - I reserve copyrights for a possible Movie scenario, is what happens with geotagging, either manual or automatic? What if some pervert sees my son, or my wife, or me, or a friend of mine in a photo and comes looking? Yes, this can happen also to the street but the street you can somehow control by 'soft measures' like choosing places to be, to live, to work. What happens when the whole world sees you/me/her/him ?

Anyhow I was thinking photobucket's or flickr's password protected folders as a solution but sharing the passwd via email is just the same as giving out the 'secret URL' it can by passed along very easily. Don't anybody give me that crap about sharing the passwd via phone line or sms.

Another solution might be to filter out photos just as you do in Facebook but this conflicts with the whole sharing idea.

And what about all these web photo printing services? I've known occasions where the guy behind the booth that prints your photos has 'shared' them with someone. Hell, there's even a movie about it.

I'm totally confused to tell you the truth. If anybody has a good idea or workflow I'd really like to read about it, until then I'm suspending my online photo albums

Ελληνικά εμπορικά site vs. τιμών

Δεν μπορώ να καταλάβω τι διάολο έχουν εναντίων των τιμών τα ελληνικά εμπορικά site και δεν τις βγάζουν στο Internet. Μου θυμίζει τα (όχι και τόσο) παλιά χρόνια που έπαιρνες τηλέφωνο και...

Π - Θα ήθελα να ρωτήσω πόσο κάνει το ιξ κρεβάτι
Κ - Ελάτε να το δείτε και άμα σας κάνει.

Π - Μα αν κοστίζει 5000 τί να έρθω να δω?
Κ - Λυπάμαι τιμές από το τηλέφωνο δεν δίνουμε

Π - ...

Θέλει να πας από κει να σε αρχίσει στα 'μα.. μου.. σου.. του.. κλπ' για να σε πιάσει και καλά πελάτη. Πόσους όμως θα χάσει όταν βλέποντας μια ωραία φώτο δεν πατήσεις καν στο μαγαζί αφού θα θεωρήσεις (ορθώς) ότι έτσι κι αλλιώς είναι φαρμακείο?

Πόσο πάτο πρέπει να πιάσουμε επιτέλους μέχρι να μάθουν?

Είμαστε πολύ πίσω ρπμ!

JBOSS Installation quick tip #01

When installing jboss don't forget to put the computers name inside the /etc/hosts file, otherwise you get the org.jboss.deployment.DeploymentException: - nested throwable: (java.lang.reflect.InvocationTargetException) "finger".

Επιτέλους

Η αλήθεια είναι οτι το σκεφτόμουν πάνω από δύο χρόνια. Περίπου από τότε που ξεκίνησα διατροφή με τον Μανώλη. Δεν αρκεί μόνο η διατροφή, είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από σωματική άσκηση. Το γυμναστήριο είχε απορριφθεί και υπήρχαν δύο λύσεις: το κολυμβητήριο και το ποδήλατο. Δυστυχώς πέρασαν τα δύο χρόνια και τα κιλα επανήλθαν καθότι σταμάτησα να προσέχω.
Το χειμώνα κοίταξα την λύση κολυμβητήριο. Πες με τσιγκούνη, πες με ότι θες αλλά εμένα τα 50E το μήνα μου φαίνονται πολλά. Έμεινε λοιπόν το ζήτημα ποδήλατο. Όχι οτι με χάλαγε το ποδήλατο ίσα ίσα ήμουν και είμαι πολύ φίλος, απλά δεν είναι τόσο ολοκληρωμένη σαν άσκηση. Στην αρχή σκεφτόμουν την περίπτωση Praktiker-Carefour και άλλα τέτοια. Μετά από συζητήσεις με φίλους και αρκετό νετ, απορρίφθηκαν. Ψάχνοντας τις διάφορες κατηγορίες ποδηλάτων κατέληξα οτι για την περιοχή μου το καλύτερο θα ήταν ένα Trekking Off Road (κατά Ideal), δηλαδή 28αρι hardtail με μπροστινή ανάρτηση. Έλα όμως που είχα διάφορους ενδιασμούς του τύπου "και άμα δεν μ'αρέσει?", "και αν το βαρεθώ?" δεν πετάς κάθε μέρα 400άρες.
Ο κύβος ερρίφθη όταν την προηγούμενη εβδομάδα πήρα τα αποτελέσματα των εξετάσεων αίματος. Η χοληστερίνη τελική από CBR600, τα τριγλυκερίδια στο θεό, οι LDL και HDL ανάποδα, δεν ήθελα και πολύ. Συνωμότησε και η οικογένεια για να διευκολύνει το χρηματικό, και από το Σάββατο είμαι πανευτυχής κάτοχος ενός IDEAL Megisto XL.
Ένιωσα ακριβώς όπως όταν ήμουν παιδί. Μεγαλώνοντας και αυτοκίνητο έχω πάρει, και μηχανή, και σπίτι ακόμα. Τίποτα από αυτά δεν συγκρίνεται με την χαρά που πήρα αγοράζοντας το ποδήλατο. Το γύρισα σπίτι όλο καμάρι, ο γιος μου με το που το είδε ήθελε βόλτα. Τον έβαλα στην σέλα αλλα δυστυχώς είναι πολύ μεγάλο και ίσα ίσα έφτανε το τιμόνι. Θα μεγαλώσει. Το πήγα στο γκαράζ ένεκα τρομερής ζέστης και περίμενα το απόγευμα για να την κάνω.
Προορισμός η Βαρυμπόμπη καθώς ήταν ότι πιο φλάτ μπορούσα να φανταστώ. Απόλαυση. Σκέτη. Έγραψα τα πρώτα 12χλμ.(μη γελάσει κανείς) Ψόφησα μεν άξιζε δε. Άντε μπας και αποκτήσω λίγη φυσική κατάσταση να πάω καμιά μακρύτερη.

Μεγια μου λοιπόν και καλές μου βόλτες.

Its popcorn hour

Φίλες μου,

Μετά από 3 και πλέον μήνες τεστ drive του Egreat M31B κατέληξα στην αγορά του "αδελφού" Popcorn hour A110. Τα χαρακτηρίζω αδελφά διότι πρώτον διαθέτουν το ίδιο chip της sigma (8635) το οποίο είναι ότι καλύτερο σε θέματα HD decoding, εκτός ίσως από το καινούριο 8655. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι και οι δύο κατασκευαστές (και άλλοι επίσης) έχουν επιλέξει για middleware το Networked Media Tank. Βασικά το ΝΜΤ εξελίχθηκε αρχικά και εξελίσσεται ακόμα για το popcorn αλλά στη συνέχεια και άλλοι κατασκευαστές που χρησιμοποιούσαν το ίδιο τσιπ της Sigma το υιοθέτησαν.
Οι λόγοι που επέλεξα το popcorn ήταν οι εξής 2:
α. Απουσία ανεμιστήρα
β. DTS stereo downmixing
Το ανεμιστηράκι του egreat είναι αρκετά θορυβώδες με αποτέλεσμα να θέλεις 1 με 2 κλικ πιο πάνω τον ήχο για να ακούσεις σε απόσταση περίπου 4 μέτρων. Για να σε προλάβω, δυστυχώς όσα λεφτά και να δώσεις καλύτερο 40άρι ανεμιστηράκι δεν βρίσκεις. Όσο αφορά το β. , δυστυχώς ή egreat επέλεξε να μην πληρώσει τα royalties για το DTS decoding με αποτέλεσμα όλα τα καινούρια HD .mkv να χρειάζεσαι home cinema για να μπορέσεις να ακούσεις. Στα συν βέβαια του egreat θα πρέπει να καταλογίσω την ύπαρξη eSata interface
Για σκληρό επέλεξα τον 'πράσινο' 1ΤΒ της Western και τελικά το όλο πακετάκι μου ήρθε γύρω στα 350E.
Όσο αφορά το playback ένα έχω να σου πω. ΤΑ ΠΑΙΖΕΙ ΟΛΑ και σε τρελά bitrate. Έχω δοκιμάσει BluRay rip στα 40Mbit (από τον δίσκο εννοείται) και δεν μασάει τίποτα. Ούτε pixel δεν χάνει. Επίσης επεισόδια σειρών σε HD παίζονται από τον δικτυακό μου δίσκο μέσω του πενιχρού μου wifi χωρίς ούτε κιχ.
Υπάρχει η δυνατότητα να κάνεις Samba(windows), cifs ή nfs mount το οτιδήποτε αλλά και να κάνεις share τον εσωτερικό δίσκο. Επίσης μπορείς να προσθέσεις δικτυακές υπηρεσίες, έχει support για youtube, vuze, vimeo, sayaTV κλπ κλπ. διαθέτει δικό του bittorrent client το transmission και μπορεί και να δουλέψει σαν media server για άλλες συσκευές.
Απέρριψα το appleTV λόγω ανάγκης χακέματος, παλιού μοντέλου, περιορισμένο bitrate playback αλλά και μικρού σκληρού. Καλοί οι δικτυακοί δίσκοι αλλά αν δεν έχεις σοβαρό cabled infrastructure στο σπίτι καληνύχτα θλίψη. Το HTPC (με XBMC πιθανότατα) απορρίφθηκε λόγω κόστους, όγκου, effort για να παίξει, χαμηλότατου waf και ύπαρξη ανεμιστήρων.
Για όποιον θέλει ένα HD media player ο οποίος δουλεύει με σχεδόν οποιοδήποτε φορμα video, διαθέτει όλα τα δικτυακά features που χρειάζονται, υψηλότατο waf τόσο σε αισθητικό όσο και σε λειτουργικό επίπεδο, πανεύκολο setup και ΝΑΙ hdmi καλώδιο στη συσκευασία το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Ήταν μια προσφορά της gallery duckMan

The hero factory yet again

Το είδα στο blog της imba, και behold world the Merciful Spectacled Bow is here:



The Hero Factory

Charlotte NC, airport

Περιμένοντας την πτήση για Columbia, SC blogάρω απο το wireless του αεροδρομίου.

Μετα απο 10 + 2 ώρες πτήση μπορώ να πώ οτι κρατιέμαι καλά. Η Lufthansa καλή εταιρία αλλά με τα ηλεκτρονικά εισιτήρια τα έχουν λίγο μπλεγμένα. Πρεπει να πας σε κάθε εταιρία με την οποία συνεργάζονται για να κάνεις checkin. Χάος.

Τέσπα το καλό ήταν οτι πρώτη φορά πέταξα με aegean για Μόναχο και οι εντυπώσεις ήταν πολύ καλές. Καλό φαγητό, καθαρό και σύγχρονο και η πτήση smooth as silk. Η δε προσγείωση (πιθανότατα με ILS λόγω ομίχλης) πολύ καλή. Στο Μόναχο η θερμοκρασία έγραφε -1 αλλά ώς συνήθως μέσα στο αεροδρόμιο δεν καταλαβαίνεις μία.

Η Lufthansa στη συνέχεια ήταν αρκετά καλή με καλό φαγητό αλλά το in flight entertainment είχε πολύ λίγες επιλογες ( σε σχέση με εκείνο του 777 της emirates).

Το χειρότερο όπως πάντα ήταν ή εισαγωγή στο Αμέρικα. Να συμπλήρωσεις αυτή τη φόρμα, μετά την άλλη, να γράφεις κεφαλαία, τον άσο να τον κάνεις γραμμή, να μην μιλάς στο κινητό μολις βγεις απο το αεροπλάνο και μέχρι να περάσεις το τελωνείο, αναμονή στο τελωνείο μέχρι να σου πάρουν αποτυπώματα και τα συναφή. Αστα βράστα
Αυτά για την ώρα.

Die welle, the wave, το κύμα

Ταινία που είδα το ΣΚ ύστερα από προτροπή του κουμπάρου (με την καλή έννοια).
Η ταινία διασκευάζει στην Γερμανία το κοινωνικό πείραμα που έκανε το 67 στο Πάλο Αλτο της Καλιφόρνια ο καθηγητής ιστορίας Ron Jones. H ταινία είναι αρκετά δυνατή και την προτείνω ανεπιφύλακτα για δύο λόγος.
Πρώτος λόγος και πιο light είναι το να δει κανείς και να παρατηρήσει ένα Γερμανικό σχολείο. Πώς δηλαδή λειτουργεί, πώς είναι οι καθηγητές και πώς είναι οι μαθητές. Εννοείται οτι είναι μια ταινία και οχι κάποιο ντοκιμαντέρ, οπότε τα πράγματα αποτυπώνονται αρκετά στρογγυλεμένα. Παρόλα αυτά πιστεύω οτι αντικατοπτρίζεται η πραγματικότητα. Ιδιαίτερα επίκαιρο σε σχέση με το διάλογο για την Παιδεία,
Ο δεύτερος λόγος που αξίζει να δει κανείς την ταινία είναι για να θυμηθεί/μάθει ότι ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και διάφοροι άλλοι -ισμοί δεν είναι απαραίτητα κάτι το οποίο "ή το έχεις ή δεν το έχεις", αλλά κάτι που δεδομένων των συνθηκών μπορείς πολύ εύκολα να το "κολλήσεις".
Με λίγα λόγια δες την ταινία, πιστεύω θα σου αρέσει και άμα δε βαριέσαι κάνε και τη σχετική έρευνα στο νετ.

Eleventh Hour

Είδα χθες το πρώτο επεισόδιο.

Η σειρά είναι του Jerry Bruckheimer με πρωταγωνιστές τους Rufus Sewell και Marley Shelton.
Ο Rufus( Dr. Jacob Hood ) είναι βιοχημικός και βοηθάει το FBI σε υποθέσεις επιστημονικού περιεχομένου. Η σειρά είναι βασισμένη στην ομώνυμη αγγλική μίνι σειρά τεσσάρων επεισοδίων που προβλήθηκε στην Αγγλική τηλεόραση το 2006 με πρωταγωνιστή τον Patrick Stuart.

Η σύγκριση με το Fringe είναι αναπόφευκτη αφού και τα δύο λίγο πολύ πραγματεύονται το ίδιο πράγμα. Το δίδυμο του eleventh hour είναι κατά τη γνώμη μου πιο δυνατό από το αντίστοιχο του Fringe έχει λιγότερα κωμικά στοιχεία και η Marley δείχνει πραγματικά "σκληρή" σε σχέση με την αντίστοιχη μπαζοξανθιά του Fringe.

Τέσπα θα δούμε τι θα δούμε. Αρχισε και το BSG και το Lost και ξαφνικά οι νύχτες απέκτησαν ενδιαφέρον. Φάκεν πάρεντς

Βιβλιοκομικο πρόταση

Τα Χριστούγεννα έλαβα το ακόλουθο δώρο LOGICOMIX. Είναι ένα Ελληνικό κόμικ του οποίου η ιστορία είναι γραμμένη απο τον Απόστολο Δοξιάδη του οποίου έχω διαβάσει το "Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ". Για όσους κάτι τους θυμίζει το όνομα και δεν κλικάρανε στο προηγούμενο λινκ είναι ο τύπος του οποίου η σύζυγος Βάσια Παναγοπούλου κατηγορούσε οτι προσπαθούσε να την σκοτώσει. Άσχετο.
Στο δια ταύτα λοιπόν, το σχέδιο του κόμικ θυμίζει έντονα κάτι μεταξύ τιν-τιν και Κόρτο Μαλτέζε το οποίο για κάποιο λόγο πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο. Την ιστορία την βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και με τριγκάρισε για περαιτέρω ερεύνα (την οποια έχω γειωμένη πάραυτα). Οπως και ο "Ο θείος Πέτρος..." είναι ενα μαθηματικό-φιλοσοφικού περιεχομένου κόμικ για αρχάριους+. Γνωρίζοντας οτι ο Δοξιάδης είναι μαθηματικός και παρατηρώντας μια εμμονή? με την μη-πληρότητα θα έλεγα οτι το θέμα μάλλον τον απασχόλησε αρκετά προσωπικά.
Τέσπα, δεν είμαι καλός βιβλιοκριτικός γι'αυτό λέω να το κόψω εδώ και να σου προτείνω να το τσιμπήσεις ΚΑΙ γιατί είναι κόμικ ΚΑΙ γιατί είναι ελληνικό ΚΑΙ γιατί είναι καλό.

Έχω...

βάσιμες πληροφορίες οτι το 2009 ΔΕΝ ήρθε.