Θύμα της διαφήμισης

Διαφημίζει ο μέντορας μου το Web2.0 experience και με πιάνουν οι τύψεις (όχι τα κλάματα που λέει κι ο Γονίδης).
Δεν είμαι και πολύ καλός μαθητής είναι η αλήθεια αλλά είμαστε και pre80's.
Τέσπα τραβάω και γω δυο ποστ πολυβόλα για να γουστάρω.
Πήγα φίλε που λες το προηγούμενο Σάββατο βόλτα με το SV μου, πρώτη βόλτα μετά απο 4 μήνες κατοχής, α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-ο-ς απλά. Πού αλλού? Στην αγαπημένη - και κοντινή, Πάρνηθα.
Το θέαμα είναι τουλάχιστον αποκαρδιωτικό. Δεν είμαι και ο πιο οικολόγος του πλανήτη αλλά ρ.π.μ. ήμαρτον. Ξεφτίλα. Το μόνο που βλέπεις πάνω είναι τα μαύρα κορμιά των καμμένων δέντρων. Άλλο να στο λέω και άλλο να το βλέπεις. Τέσπα, το θέμα των φωτογραφιών που τράβηξα δεν είναι το καμένο δάσος. Οσες τράβηξα από το καραφλό πλέον όρος τις έκανα ένα πανόραμα που τα λέει όλα, νομίζω.
Βέβαια για να καταλάβεις το μέγεθος καλό θα ήταν να το κατεβάσεις.

Το θέμα της φωτογραφικής μου μοτοβόλτας ήταν το Ξενία. Αυτο το ξενοδοχείο είναι από τα λίγα κτήρια που με φοβίζουν.
Πραγματικά όμως.
Με την έννοια του γκράν γκινιόλ φόβου.
Μέντες.
Υποσχέθηκα στον εαυτό μου οτι θα το ξαναφωτογραφήσω μπας και το ξεπεράσω.

Για την παρουσίαση χρησιμοποίησα το slideflickr που συνέστησε ο papo στο σχετικό ποστ

Three cheers λοιπόν για τον stelaboura και την ωραία εφαρμογή.